Grand Canyon en Monument Valley

Ja hoi!

Allereerst iedereen bedankt voor de Kerst- / nieuwjaarswensen en kaarten die ik heb ontvangen (digitaal dan wel analoog). Hopelijk heeft iedereen ondertussen ook mijn kaart ontvangen. Als je dit leest en je hebt geen kaart gehad, dan heb ik er waarschijnlijk geen gestuurd. Maar laten we in plaats daarvan zeggen dat die mogelijk kwijt is geraakt in de post :)

Ik moet zeggen dat December hier een rare maand was voor me. Net als in Nederland is het hier een erg feestelijke maand, maar ik ben gewend dat deze feestelijkheden samengaan met kou, weinig tot geen zon, korte dagen, sneeuw, vuurwerk, etc. Geconditioneerd als het ware. Hier was het voor het grootste deel van December tussen de 15 en 20 graden (overdag), ’s ochtends en ’s avonds is het een stuk langer licht dan in NL, er is zeker geen sneeuw, en vuurwerk is hier verboden. Oftewel, het voelde gewoon niet als December, en Kerst en nieuwjaar zijn dan ook gekomen en gegaan zonder dat ik er al teveel mee bezig was. En Sinterklaas heb ik uiteraard helemaal gemist.

Grappig feitje dat ik laatst geleerd heb doordat ik een korte presentatie over NL gaf aan mn collega’s en wat onderzoek naar Sinterklaas deed op Wikipedia: Kerstmis zoals dat hier – en eigenlijk overal – gevierd wordt vind zijn oorsprong in het Sinterklaas feest. Toen de Europeanen een paar honderd jaar geleden naar Amerika gingen namen ze Sinterklaas mee alleen is het geevolueerd in Kerst. De gelijkenissen zijn wel duidelijk; een man in een rood pak komt van ver weg (Spanje / Noordpool) en brengt cadeau’s aan hen die goed zijn geweest. De man komt door de schoorsteen en stopt cadeau’s in een sok / schoen die de avond daarvoor voor de open haard gehangen / gezet wordt. Er is een kleine gemeenschap in Cincinatti, Ohio, waar het originele Sinterklaasfeest nog steeds gevierd wordt op 6 December.

De presentatie die ik gegeven heb leidde trouwens bijna tot problemen met HR (human resources) hier, want sommige mensen namen aanstoot aan bepaalde onderwerpen die behandeld werden (de Nederlandse mentaliteit naar sex / drugs / homoseksualiteit / abortus / euthenasie / etc). Maar ja als mij gevraagd wordt een presentatie te geven over Nederland ga ik het uiteraard niet beperken tot molens, klompen, en tulpen. Maar ik heb wel geleerd dat ik hier iets meer op mn woorden moet passen dan ik gewend ben...

Zoals ik al zei is nieuwjaar hier vrij rustig voorbij gegaan. Ik was van plan uit te gaan op Mill Avenue want dat was afgezet voor verkeer en zou een groot feest worden, incl. Muziek en vuurwerk en dergelijke. Maar een paar vrienden van me vroegen of ik meeging naar een tent in downtown Phoenix dus dat heb ik in plaats daarvan gedaan. Anders had ik alleen samen met Carrie over Mill gelopen en ik dacht dat het met meer misschien wat gezelliger zou zijn. Nou was dat ook wel zo maar de lokatie waar we naartoe gingen was een beetje saai. Gewoon een Ierse pub... Niks mis mee maar ik had gehoopt mn eerste nieuwjaar hier wat wilder te vieren, nu was het eigenlijk niet veel anders dan een gewoon avondje stappen. Voeg daarbij toe dat vuurwerk hier verboden is (dus al het vuurwerk is door de staat geregeld) en daardoor was het dus in het algemeen ook een stuk rustiger dan ik gewend ben van thuis. En, als klap op de vuurpijl (<-- jaaah, vuurpijl... heej...) gaat alles ook gewoon dicht om 2 uur ’s nachts. Dus al met al niet echt een speciale avond.

Hmmm wat heb ik verder gedaan de laatste tijd... Ik heb een 40” HDTV gekocht waar ik wel blij mee ben.. Ik ben nog een keer naar een wedstrijd van de Coyotes geweest (ijshockey), ik heb een extra kamer ontdekt in mn appartement, ik ben nog een aantal keer gaan hiken met Saif en Jessie en soms Carrie. Zo zijn we Camelback opgeweest (een massief hier in midden Phoenix), we hebben South mountain aangedaan (zuid Phoenix), en we zijn naar Catalina State Park geweest, net ten noorden van Tucson. Nu ben ik even klaar met hiken.

Vorig weekend heb ik weer een dagtrip gemaakt, in mn eentje weer eens voor de verandering. Het was hier maandag de 18e Martin Luther King day, dus ik had een 3-daags weekend. Zaterdagochtend met Saif en een andere gast (Josh) gaan disc-golfen (jeweetwel, golf met een frisbee) en ’s middags football gekeken – helaas zijn de Cardinals door de New Orleans Saints uit de Playoffs gegooid en maken we dus geen kans meer op de Superbowl. Ik ben ondertussen redelijk into football – het duurde even voor ik het boeiend vond maar nu vind ik het wel wat. Maar goed dat was jammer dus. Zondagochtend om half 6 van huis vertrokken met het plan om mijn weg te maken naar Monument Valley – een vallei in het noorden van Arizona (zuiden van Utah bleek later) waar de Navajo indianen eeuwen gewoond hebben. Het is nu nog steeds hun land, en het is bekend door de bijzondere rotsformaties die er te vinden zijn. Google maps informeerde me dat het zo’n 6,5 uur rijden was, vandaar het vroege vertrek. Ik wilde op de weg ernaartoe ook nog even de Grand Canyon aandoen omdat ik daar vlak langs zou rijden, dus ik verwachtte rond een uur of 4 bij Monument Valley te zijn, daar te overnachten, en maandagochtend de vallei te bekijken en ’s middags terug te rijden.

Ik zal een beetje beschrijven hoe ik gereden heb, voor wie het boeiend vind een extra tabblad te openen met Google maps. Vanuit Tempe dus om 5:30 via de 202 naar de I-17 noord richting Flagstaff. Rond half 10 was ik in Flagstaff, waar dikke sneeuw lag. Flagstaff ligt op 6,900 feet (2,100 meter) en Phoenix op 1,117 feet (340 meter), vandaar het verschil in klimaat en temperatuur. Ik hoef dus maar 2,5 uur te rijden om te kunnen snowboarden, en dat terwijl ik zelf in ‘de woestijn’ woon. Ben van plan dat binnenkort ook eens te gaan doen, nu het nog kan. Door Flagstaff gereden, en daarna de 180 noord richting de Grand Canyon. Erg mooie weg door rustige landschappen en bossen. Enige nadeel waar ik niet op had gerekend is dat de snelheidslimiet gemiddeld 55m/h was, en sommige stukken zelfs 35m/h, waardoor dit stuk van mn tocht wat langer duurde dan verwacht. De 180 gaat over in de 64 die de Grand Canyon ingaat, en die ik verderop in oostelijke richting ben blijven volgen.

Achteraf gezien had ik beter niet langs de Grand Canyon kunnen rijden. Het kostte me veel extra tijd en doordat ik Monument Valley als einddoel had ben ik er enigszins gehaast doorhen gereden. Terwijl.... het is de Grand Canyon! Een van de wereldwonderen... Ik ga binnenkort zeker nog terug voor een dag of drie om het goed te bezichtigen en er echt in te gaan (hiken) maar nu was het dus een beetje nutteloos. Op een paar mooie foto’s na.

De 64 oost uit de Grand Canyon gaat ook door zeer mooie landschappen en was op zichzelf een plezier om te rijden. Deze voegt zich uiteindelijk in de 89 noord. Via de 89 doorgereden op de 160 noord-oost, en bij Kayenta aangesloten op de 163 die uitkomt in Monument Valley – NET over de grens met Utah. Tijd van aankomst: ongeveer 4 uur ’s middags.

In Monument Valley was minder te doen dan ik had verwacht. Even een klein museum bezocht om te leren over de geschiedenis van het gebied en de Navajo indianen, en daarna een tour genomen door de vallei. Je kunt er met je eigen auto in maar een 4X4 is zeker aangeraden. Ik was blij dat ik er niet met mn Nissan Altima ingegaan was want ik had bijna zeker ergens vast komen te zitten. Het zijn allemaal zandpaden maar door de sneeuw was het vooral modder geworden.

De tour was interessant en de vallei schitterend. De foto’s zijn mooi geworden maar doen wederom geen eer aan het origineel. Veel ‘beroemde’ gebieden gezien ook, zoals de plek waar een scene in Back to the Future 3 is opgenomen (wanneer Marty de auto terughaalt uit een grot en acherna gezeten wordt door indianen), de rots die Tom Cruise (z’n stuntman) aan het beklimmen was in het begin van ‘Mission Impossible 2’, en nog een aantal plekken waar films opgenomen zijn met Clint Eastwood, John Wayne, en nog wat van die cowboys. Het is een vrij populaire vallei voor films in ieder geval.

De tour zelf was vrij kort, iets meer dan een uur. Met je eigen auto kan je meer gebieden bezoeken die de moeite waard zijn maar ja ik had weinig keus. Dus toen besloot ik maar terug te rijden. Immers, ik kon daar wel blijven in een hotel maar het was niet alsof ik de volgende ochtend de tour nog een keer zou doen. Ik begon wel moe te worden door al het rijden die dag maar besloot toch aan de terugweg te beginnen – als ik te moe zou worden om veilig te rijden waren er zat hotels/motels/holliday inn’s om de nacht door te brengen. Maar het was niet nodig, na 5,5 uur rijden (op de terugweg doorgereden op de 89 zuid direct naar Flagstaff) was ik weer thuis – rond 12 uur.

Uiteindelijke afstand: 733 mijl – 1180km. Bijna 3 volle tanken benzine kostte het me, maar ja boeiend benzine is hier spotgoedkoop (sorry, milieu).

Het hoeft hopelijk geen uitleg dat ik zondag de hele dag op de bank heb gehangen....

Dus, dat was vorig weekend. Nu is het weer weekend maar het ziet er niet naar uit dat ik iets boeiends ga doen. Straks naar de sportschool, morgen tenissen, dat is het wel. Tenminste, tenissen als het weer het toelaat. De afgelopen week heeft het hier non-stop geregend. En het regent hier niet vaak, maar als het regent dat is het ook goed... De plassen zijn overgegaan in vijvers en het verkeer is constant zwaar ontregeld. De mensen hier kunnen sowieso al niet rijden (ik heb hier bijvoorbeeld al 2 auto’s ondersteboven op de weg zien liggen, tegenover 0 in Nederland in de 25 jaar dat ik daar gewoond heb) maar met regen is het helemaal chaos. Het is vandaag wat minder maar ik geloof dat er morgen nog wat noodweer aan zit te komen. Maar ach, het is beter dan in Californie waar ze met serieuze overstromingen te kampen hebben.

Nou ja, dat was het wel weer zo’n beetje. Als laatst nog een aantal dingen die me opgevallen zijn hier de laatste tijd.

- Mensen eten hier popcorn als lunch. En niet af en toe, ik zie bepaalde collega’s elke dag popcorn als lunch eten. Wat is dat nou voor lunch? Popcorn? Rare jongens, die Amerikanen.

- Gratis liposuction als prijs voor een quiz op de radio is hier niet alleen normaal, de winnaars zijn er nog superblij mee ook. ‘Oh how wonderful, what a great way to get back into shape in the new year!’….. Misschien moet je minder popcorn voor lunch eten, dan hoef je al dat vet er ook niet uit te laten zuigen... Of ga sporten ofzo.

- Het aantal huwelijken en scheidingen hier is belachelijk. Van mijn vriendengroep in Nederland is niemand getrouwd, laat staan gescheiden. Ga hier een gesprek aan met een random persoon leeftijd 20+ en er is een goede kans dat hij / zij al getrouwd EN gescheiden is, en een kleinere doch aanwezige kans dat hij / zij opnieuw verloofd is... Goed, het eerste overhaaste huwelijk werkte niet, maar dat wil niet zeggen dat we het niet direct nogmaals moeten proberen! Oh, en iedereen is zwanger.

En dan voordat ik er echt mee ophou wil ik nog even toelichten dat ik dus een extra kamer gevonden heb in mn appartement. Mijn idee was jullie eerder in mn verslag een ‘WTF?’ moment te geven (een extra kamer vinden is best bijzonder, toch?) en jullie vervolgens te laten denken dat ik er niet op in zou gaan. Als dit is gelukt, steek even je hand op graag. In ieder geval, naast mijn terrasje buiten is een deur die ik uiteraard allang opgemerkt had, maar om de een of andere reden ging ik ervanuit dat hier mijn waterboiler of meterkast of whatever te vinden was, en verder niks. Ik had 0 reden om dit te denken. Na twee maanden in mn appartement gewoond te hebben had ik opeens koud water ’s ochtends dus ik besloot die deur eens te openen. Geen meterkast of waterboiler te vinden, in plaats daarvan een aardig grote opslagruimte... Daar had ik in ieder geval eenb WTF moment, ik kon niet geloven dat ik 2 maanden gewoond had in een – redelijk klein – appartement zonder dit ontdekt te hebben. Nadeel van de ontdekking; ik had nog steeds koud water... :)

Okee dat was m weer. Later!